Het stond al een tijdje op mijn to-do-list: zelf tiramisù maken. Gewoon omdat het zo ontzettend lekker is. Ik ben alleen zelf niet zo'n keukenprinses, dus voor mij was dat nogal een ding. Toch leek dit gerecht niet zo moeilijk te maken, ik wilde me er wel aan wagen. Dus toen zich een goede gelegenheid voordeed - we kregen Nederlandse eters, en geen kritische Italianen - dook ik de keuken in. Ach, ik kon ook wel een opkikker gebruiken.
Nomen est omen
Tiramisù betekent namelijk letterlijk trek me omhoog, beur me op. Deze zoetigheid is toevallig zo lekker dat je er echt van opknapt. Zou dat door de koffie komen? Of door de helende werking die vroeger aan tiramisù werd toegekend? Niet slecht als ziekenhuisvoer! Of zou de naam verwijzen naar de
vermeende lustopwekkende gevoelens die de smaak ervan bij
menigeen opwekt? Feit blijft dat je er vrolijk van wordt. Ik wel tenminste.
Tiramisu is zelfs zo
lekker, dat er wordt gebakkeleid over de oorsprong ervan. Was het de banketbakker uit Siena, die een zuppa del duca maakte voor de granduca Cosimo dei Medici? Dit wordt door anderen tegengesproken, omdat mascarpone een typische kaas is uit Lombardije die zo vers is dat-ie snel
bederft. In die tijd, we hebben het dan over de zeventiende eeuw, werd die niet zomaar even naar Toscane gebracht, dat was toen nog relatief ver. Of was het de banketbakker uit Turijn, die de eenheidsstrijder Cavour wilde steunen in zijn missie om van Italië één land te maken? Dat zou wel het gebruik van biscotti savoiardi (uit de historische regio Savoye) verklaren. Maar ook in 1861 bestonden er nog geen goede manieren om een lekkernij van dit kaliber goed te houden. Officieel in de boeken, waar het woord tiramisù pas sinds de jaren 80 van de vorige eeuw voorkomt, wordt de oorsprong toegekend aan de provincie Treviso, in de Veneto. Zelf aan de slag
Hoe dan ook, ik plukte voor mijn eigen tiramisù het recept van mijn favoriete Italiaanse kook-app (Giallo Zafferano) en gebruikte:
6 middelgrote eieren
120 g. suiker
500 g. mascarpone
400 g. lange vingers (de Italiaanse biscotti savoiardi zijn wat groter)
een doosje cacaopoeder
3 caffettiere à drie kopjes koffie en een glaasje rum
(ik ging voor de 8-persoons ovenschaal)
Eerst scheid je het eiwit van het eigeel, een secuur klusje. Het eigeel moet je met 60 gram suiker tot een smeuïg geheel mixen. Mooi crèmekleurig en schuimachtig, dat is belangrijk. Daar voeg je vervolgens de mascarpone aan toe en daarna klop je het eiwit op totdat er een stijve massa ontstaat. Halverwege het opkloppen voeg je 60 gram suiker toe. Tiramisù valt of staat met het bewerken van het ei en het samenvoegen van de twee mengsels. Het opgeklopte eiwit moet heel voorzichtig door het mengsel van eigeel en mascarpone worden geschept, met een handbeweging die van onder naar boven werkt. Alleen dan blijft de stevigheid van het eiwit intact. Geduld is de allerschoonste zaak in de keuken. Let wel op dat je verse eieren gebruikt, die blijven namelijk rauw.
Laagje voor laagje
Daarna begint het leuke gedeelte: het inrichten van de schaal. Eigenlijk hoort tiramisù rond te zijn, maar met die langwerpige koekjes is rechthoekig veel makkelijker. Maak om en om een laag ei-mascarpone-mengsel en een laag lange vingers, als een soort lasagne. Die moet je eerst in de koffie (eventueel gemengd met een glaasje rum of amaretto) dopen, niet te lang en niet te kort. Wanneer je klaar bent zijn je vingers bruin van de koffie. Overigens is de Italiaanse espresso, gewoon gezet met een moca (percolator) de beste koffie om te gebruiken. Zorg wel dat je de lange vingers per laag in een andere richtig legt, dat is goed voor de structuur. Mijn tiramisù had drie lagen ei-mascarpone-mengsel met daartussen twee lagen lange vingers. Boven op het geheel strooi je nog een goeie vleug cacao en daarna gaat de hele schaal de koelkast in, minimaal een paar uur. Let wel op dat je tiramisù, vanwege de rauwe eieren, niet heel lang kunt bewaren. Je zult dus helaas alles snel moeten opeten (of het restant invriezen)
Buon appetito! Want zoals homemade tiramisù thuis smaakt, smaakt-ie nergens. Of kan iemand
mij een plekje aanraden waar je tiramisù met een hoofdletter T eet
