Op 10 augustus 2007 schreef ik op mijn oude weblog
het volgende:
-----
Zonder enige verwachting stapte ik hier gisteren binnen en keek meteen
mijn ogen uit. De enorme, fraai versierde palazzi getuigen van de rijkdom die al in vroege eeuwen is
vergaard. De oude haven laat je wegdromen naar de tijd van zeevaarders en
houten schepen, ook al zie je nu bij het ontwaken slecht dure yachts en luxe
zeilschepen. De kleine straatjes van het centro
storico geven je een gevoel van aangename verdwaling… om ieder hoekje
wacht een nieuwe verrassing: een betoverend pleintje, een afgelegen kerkje of
een nieuw steegje dat weer verder leidt naar nieuwe avonturen.
Het straatbeeld wordt echter opgeschrikt door een flinke dosis
neonverlichting. Merknamen als Rolex en Rostkafe (een Genuaans koffiemerk uit
1903) flikkeren je tegemoet, de rode Feltrinelli letters knipperen aanlokkend.
Het is augustus en de stad straalt een rust uit waarvan ik me afvraag of die er
na de zomer nog zal zijn. Dat geeft me in ieder geval de kans om op mijn
gemakje rond te kijken en deze heerlijke, fotogenieke plek in me op te nemen.
-----
Wat ik toen, in augustus 2007, niet wist was dat ik een paar maanden
later een jongen zou ontmoeten die daar was geboren. Een jongen die me
nog veelvoudig mee zou gaan nemen naar die bijzondere stad en mij deelgenoot
zou gaan maken van alle mooie plekjes die ik de eerste keer niet had ontdekt.
Een jongen die met mij de rest van zijn leven wil delen en mij ten huwelijk heeft
gevraagd. Wie weet gaan we er dan ook ooit wel wonen...
Jaaa ik wil ook verrast worden door betoverende plekjes en afgelegen kerkjes, maar bovenal door een schitterende bruid en bruidegom!
BeantwoordenVerwijderenWij zijn natuurlijk ook nieuwgierig geworden en willen graag kennismaken met de stad waar je toekomstige echtgenoot vandaan komt en waar jullie elkaar het ja-woord zullen geven. Papa en Mama
BeantwoordenVerwijderen