Als freelance vertaler heb je het er maar druk mee: je moet niet alleen je
teksten goed vertalen en op tijd inleveren, je moet daarnaast ook jezelf (en je
vertalingen) verkopen. Om nieuw werk te genereren zul je je vertaalkunsten aan
de man moeten brengen. Eerst moet je zorgen dat je vertaalopdrachten
binnenkrijgt en daarna dat je je klanten tevreden houdt. Kortom, er zit ook een
commerciële kant aan het vertalersvak. En dat is een vak apart. Een
woordtarief bepalen, reclame maken voor jezelf, vertaalbureaus aanschrijven en
ga zo maar door. Uiteindelijk gaat het erom dat ze jou nemen en niet naar de
conculega gaan.
Voordat ik als freelancer begon heb ik gelukkig eerst wat werkervaring
opgegaan en mijn eerste baan was toevallig een zeer commerciële, daar heb ik
mooi mijn vruchten van geplukt. Van mij werd verwacht dat ik klanten
enthousiast maakte voor Italiaanse buisconstructies en technische aanverwanten.
Mijn collega in de buitendienst zou daarna de bal inkoppen. Vers van de
universiteit had ik nog nergens kaas van gegeten, maar mijn eerste baas was een
ster in verkopen. Die heeft mij de fijne kneepjes van de verkoopkunst
bijgebracht. Dat betekent niet dat ik nu mensen vertalingen aansmeer die
ze niet nodig hebben, maar ik heb wel een ding geleerd dat ik graag zou willen
delen met andere vertalers, en met name met vertaalbureaus:
Iedere aanbieder van welk product of welke dienst dan ook biedt een bepaalde
kwaliteit, heeft daarvoor een bepaalde levertijd nodig en vraagt voor dat alles een prijs.
Dit zijn drie zeer belangrijke elementen: kwaliteit, levertijd en prijs. Welke
klant zou die nou niet alle drie tegelijk hebben? In mijn geval dus een snelle,
goede en goedkope vertaling. Dat betekent dat een welwillend vertaler
snel en goed zijn best moet doen, maar daar niet voor beloond hoeft te worden.
Maar vertalen is toch gewoon een vak? En een vertaling is toch gewoon een product?
In de commerciële wereld hebben ze het volgende afgesproken: je mag van de
drie bovengenoemde elementen er twee uitkiezen, geheel naar eigen keuze. Een
snelle en goedkope vertaling? Kan, maar dat is dan natuurlijk nooit een heel
goede. Kwaliteit belangrijk, maar weinig budget? Dat kan, alleen dan niet
meteen. Liever toch snel in huis en wel een goede vertaling? Dan zul je wat
dieper in je buidel moeten tasten.
Dat is toch een eerlijke deal? Wij vertalers houden van ons vak, maar moeten
ook brood op de plank brengen en 'erger' nog: we willen graag serieus genomen
worden. Dus beste vertaler die voor 6 cent per woord zit te ploeteren, bedenk
dit: heb je toch snel en goed werk geleverd? Dan ben je óf een dief van je eigen portemonnee óf je hebt gebrek aan eigenwaarde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten