Zomerse filmtip: La prima cosa bella

Wat is dat toch met Italiaanse films? Hoe komt het dat die mij (bijna) altijd zo raken? Maar dan diep in het hart. Onlangs was ik op MyPrime (een dienst van UPC) op zoek naar een komische film. Tussen de Amerikaanse komedies vond ik La prima cosa bella, een Italiaanse lachfilm. Nu ben ik niet zo'n fan van Italiaanse humor. Italiaanse komische films zijn een slag apart, daar moet je echt van houden. Simpele humor met makkelijke grappen en flauwe opmerkingen. Maar deze film valt in het tragikomische rijtje. Een familie-epos zoals alleen de Italianen dat kunnen maken.

Synopsis

Zomer, 1971. Bruno en Valeria zijn getuigen van de lotgevallen van hun moeder, Anna, die door haar jaloerse echtgenoot op straat is gezet nadat ze was verkozen tot ‘mooiste mama van het strand’. Vanaf dat moment leidt Anna samen met haar kinderen een onzeker bestaan met talloze verhuizingen en verschillende minnaars.

Heden. Het einde van het leven van de nog altijd strijdlustige en vrolijke Anna nadert. Valeria haalt Bruno over om terug te keren naar hun geboortestad Livorno en voor hun moeder te zorgen. Deze hereniging haalt een hoop emoties naar boven en zorgt voor onverwachte gebeurtenissen; een huwelijk, een verloren zoon, een scheiding en een verzoening.

 

De muziek

Bij een Italiaans drama mag muziek niet ontbreken. De film leent zijn titel aan het gelijknamige lied dat in 1970 werd geschreven door Mogol en Nicola Di Bari en speciaal voor de film werd gecoverd door zangeres Malika Ayane. Een schitterend melancholisch lied dat Anna (de jonge Anna wordt gespeeld door Micaela Ramazotti) regelmatig met haar kinderen zingt om de boel een beetje op te vrolijken. Een lied over de liefde waarin 'jouw glimlach het eerste mooie is dat het leven mij heeft gegeven'. Een verwijzing naar de onvoorwaardelijke liefde voor haar kinderen, die vanwege haar onstuimige karakter helaas niet altijd op de juiste manier tot uiting komt.

 

Zoon en dochter

Ontroerend is dan ook de plaatsvervangende schaamte voor die zo losbandige moeder in de ogen van de zoon aan de ene kant en de adoratie in die van de dochter aan de andere kant. Die oudste zoon met zijn ernstig blik en die dochter met haar schattige lachje, die zo tegen hem opkijkt. We zien hoe de kinderen heen en weer worden geslingerd tussen vader en moeder. We zien hoe ze op volwassen leeftijd terugdenken aan vroeger, hoe ze in het heden nog worstelen met het verleden. Als moeder ernstig ziek blijkt te zijn komt het tot een climax die zowel tragisch als komisch is. Een lach en een traan.

Geen UPC? La prima cosa bella is op dvd te verkrijgen met Nederlandse ondertiteling: