maandag 28 april 2014

De wortels van het kwaad

Mara en ik vertalen een spannende Italiaanse misdaadtrilogie. Moord en doodslag, wraak en eerzucht. Lekker spannend! Maar daarover schreef ik vorig jaar hier al een blog. Wat deze vertaling extra spannend maakt is dat de trilogie in delen uitkomt. Elk jaar een nieuw deel. Wij kennen dus zelf ook nog niet het hele verhaal. Jij bent het kwaad kwam vorig jaar uit, het tweede deel, De wortels van het kwaad, is net verschenen en het derde moet zelfs in Italië nog uitkomen.
 

Ophelderingen

We zien onze vertrouwde politiecommissaris Michele Balistreri die helemaal niet in Italië wil zijn, die helemaal geen commissaris wil zijn en die helemaal geen zin heeft om zijn werk te doen. In De wortels van het kwaad gaan we eerst terug in de tijd ten opzichte van deel 1. We beginnen in zijn jeugdjaren en zien hem opgroeien in Libië. We zien de pijn en het verdriet die ten grondslag liggen aan zijn gekwelde geest. Gebeurtenissen die een aantal elementen uit deel 1 voor ons ophelderen. Gebeurtenissen die hun weerklank zullen vinden in de rest van het verhaal en een nieuwe reeks geweldadigheden zullen ontketenen.
 

Synopsis

De jonge Michele Balistreri groeit op in het Tripoli van de jaren zestig, toen Libië nog een Italiaanse kolonie was. Na de staatsgreep van Khadaffi lopen de spanningen tussen de Italiaanse bewoners en andere bevolkingsgroepen snel op. De westerse belangen komen op het spel te staan. Als zoon van een machtige ingenieur lijkt Michele lange tijd onkwetsbaar, tot de dood van zijn buurmeisje Nadia en zijn moeder die illusie ruw verstoren.
 
Vele jaren later is Balistreri een gedesillusioneerde politiecommissaris in een ingeslapen wijk in Rome. Zijn nachten vult hij met seks, alcohol en poker. Overdag houdt hij een oogje op Claudia, de roekeloze dochter van een collega, en onderzoekt hij de mysterieuze moord op de Zuid-Amerikaanse Anita Messi. Als Balistreri ontdekt dat beide vrouwen iets te maken hebben met de dood van zijn vroegere buurmeisje Nadia, opent de beerput van het verleden zich.
 

Oude en nieuwe vrienden en vijanden

We zien een aantal bekende elementen: het WK voetbal uit 1982, een verdwenen meisje, een doodzieke collega. Maar er komen ook nieuwe zaken aan het bod. Nieuwe moorden, nieuwe personages. Een nieuwe verhaallijn met een oude bekende. En stukjes maatschappijleer zoals we van Roberto Costantini gewend zijn. Over televisie, voetbal en ander nutteloos vermaak die zo'n grote rol spelen in het leven van de Italiaanse jeugd. En we leren ook iets over vroeger. Over de Italiaanse geschiedenis in Libië, waarover ik al eerder een blog schreef.
 

Een goede afloop?

Onderwerpen als drugs, corruptie en wraak maken ook van dit deel weer een echte pageturner. Nieuwsgierig? Klik hier voor een leesfragment. En zoals het een goede trilogie betaamt, zijn we aan het eind van het boek nog niet klaar. We hebben nog onbeantwoorde vragen, onopgeloste zaken. Maar deel 3 laat nog even op zich wachten, dus voorlopig doen we het er maar mee. Deel 1 ook nog niet gelezen? Schaf beide boeken dan nu aan!
 
 
 



donderdag 10 april 2014

Over de band tussen een juf en haar studenten

Wie een vreemde taal leert, praat in eerste instantie veel over zichzelf. Ongeacht welke taal dat is. Het verwerven van een tweede taal op latere leeftijd volgt een vast schema. Eerst leren we elkaar te begroeten, ons voor te stellen, onze persoonsgegevens op te geven. Wat doen we voor werk, wat vinden we leuk, hoe bestellen we een broodje. Stapje voor stapje bouwen we een raamwerk dat ze kunnen toepassen in meerdere (sociale) situaties en dat we langzaamaan uitbreiden naar moeilijkere gesprekken.
 

De alwetende docent

Veel van mijn studenten ken ik na een cursusjaar dan ook door en door. Ik weet waar ze wonen, werken en vandaan komen. Wat ze voor ontbijt eten, hoe laat ze wakker worden en hoe lang ze snoozen. Van welke films ze houden en hoe hun stamboom groeit. En zodra ze de voltooid tegenwoordige tijd leren, weet ik ook elke week wat ze in het weekend hebben gedaan. 
Mijn studenten willen me meestal de waarheid vertellen. Soms hebben ze dan ook geen antwoord op mijn vragen. Op hoger niveau lopen de gesprekken nog weleens dood, zodra er  onderwerpen aan bod komen als onverwezenlijkte dromen of toekomstplannen. Ik zeg altijd schertsend dat het antwoord me eigenlijk niet interesseert. Als ze maar correct Italiaans (of Nederlands) spreken en uitdrukking kunnen geven aan wat ze willen zeggen.
 

Een bijzondere band

Mijn studenten weten ook veel van mij. Ik vind het belangrijk om een band op te bouwen met mijn studenten. Dat we elkaar een beetje leren kennen zodat ze zich op hun gemak voelen, zodat ze graag naar de les komen. Mijn lessen zijn geen must, hopelijk wel een pleasure. Voor mij in elk geval wel. Elke les leer ik nieuwe dingen van mijn studenten. Van hun vragen en hun opmerkingen. Van hun fouten en hun moeilijkheden.
Dit cursusjaar is wel heel bijzonder. De cursus Italiaans op de Volksuniversiteit loopt van eind september tot eind april. Net aan het begin ervan ontdek ik dat ik zwanger ben en ik heb dus precies genoeg maanden om de hele cursus te geven. Wat een goeie timing! Een aantal derdejaars zit al voor het derde jaar in mijn klas, de eerstejaars ken ik nog helemaal niet. Deze mensen zien mij week na week groeien. Van begin tot het (bijna) eind. Ze leven met me mee en delen hun eigen ervaringen. Eén van hen stopt me interessante blaadjes van de Italiëkalender toe. En met nog twee lessen te gaan krijg ik een flinke mand vol cadeaus mee (omdat ik die nu nog kan dragen). Dat je zoveel terugkrijgt van je studenten, is voor een juf van onbeschrijflijke waarde.
 
Ik hoop hen volgend seizoen allemaal weer te zien!
 
Cari studenti, grazie dei bellissimi regali! Abbiamo spacchettato tutto subito ieri sera!