donderdag 19 februari 2015

Rondje Toscane met de camper - deel 1

Langzaamaan beginnen we na te denken over komende zomer. Wat gaat we doen? Waar gaan we heen? Vorig jaar zijn we voor het eerst met een camper naar en door Italië gereden. Onze baby was toen 3 maanden oud en in een camper konden we makkelijk al die spullen die je nodig hebt voor zo'n kleintje meenemen. Het heeft ook iets gezelligs om zo met je eigen rijdende huisje op pad te zijn.

Wij hadden een Volkswagen T4 met wc'tje en verhoogd dak, dus we waren vrij zelfvoorzienend. Dat is fijn, want dan kun je ook eens een nachtje avontuurlijk op een parkeerplaats slapen. Italië is aan de ene kant misschien nog geen echt camperland, in vergelijking met bijvoorbeeld Frankrijk of Australië. Weinig gratis standplaatsen en veel verboden-voor-campers-borden. Aan de andere kant hebben we aardig wat Italiaanse campers voorbij zien komen. Echte bakbeesten voorzien van schotels en alle gemakken. Maar je moet een behendige chauffeur zijn wil je daarmee door de kleine Italiaanse straatjes manoeuvreren. Met ons T4-tje konden we tenminste af en toe nog doen alsof we geen camper hadden.

Op weg naar de middeleeuwen

Nadat we via Trentino naar Genua waren gereden om wat tijd door te brengen bij de familie, pakten we de camper weer in en trokken we zuidwaarts. Naar Toscane. Naar middeleeuwse dorpjes, uitgestrekte landschappen een heel veel lekker eten. Onze eerste stop was Volterra. Net buiten een van de zeven stadspoorten, de Porta Docciola, ligt een groot parkeerterrein waar je met een dagkaartje (8 euro) van 8 tot 20 kunt staan. Dat betekent wel dat er geen voorzieningen zijn. Een kraantje waar je koud water kunt tappen, maar daar blijft het bij. Primitief dus.

Achter de Porta Docciala vind je een heel wat oudere bron, de Fonte Docciala, overdekt met twee grote bogen, gebouwd in 1245 door ene meester Stefano. Een citaat van Gabriele D'Annunzio (Chi sciacqua le lenzuola alla Docciola, convien che l’acqua attinga alla Mandringa) voert ons terug naar vrouwen die hun was doen en meisjes die met bronzen kruiken hun water komen halen. Via de naastgelegen trap heb je meteen toegang tot het stadje. Nou ja, meteen? Het is een flinke klim. Boven aangekomen sloegen we rechtsaf naar het pleintje van San Michele en vervolgens richting de absolute hoogtepunten van Volterra: het Palazzo dei Priori, het achthoekige baptisterum van Johannes de Doper en de tegenoverliggende cattedrale di Santa Maria Assunta.

Ierse pub is altijd goed

Vanaf de Via Lungo le Mura del Mandorlo heb je uitzicht op de resten van een oud Romeins theater. Aan diezelfde weg vonden we een knus terrasje waar we onder de bomen neerstreken voor een biertje en een paar goeie bruschette. Ze hadden een hele lijst, dus we kozen voor een mix. Het terras hoort bij de Ierse pub Qvo Vadis, waar het 's avonds vast ook erg gezellig is. Hoewel er genoeg leuke Italiaanse barretjes zijn, heeft een goeie pub ook in Italië altijd veel sfeer. Elk stad heeft er dan ook wel een. Zowel in Rome als in Bologna heb ik tijdens mijn studententijd mooie avonden beleefd in een Irish.

Na ons smakelijke aperitivo, besloten we een delicatessenwinkeltje op te zoeken en met een tas vol lekker eten keerdn we terug naar ons kampeerplekje, waar we inmiddels een heleboel nieuwe buren hadden. Het avontuur was goed begonnen.

Wordt vervolgd...

2 opmerkingen:

  1. Leuk mmmm krijg er ook zin in! Volterra heerlijk zijn we geweest met Huub en Hanny.
    Huub werd ondergepoept de laatste middag door de duiven/ vogels vergeten we nooit meer.
    Groetjes
    Ria Jansen Petemoei van Annika

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Toscane is misschien wel de fraaiste regio van Italië. De wijnroute is prachtig en steden als Florence en Lucca zijn absolute aanraders.

    BeantwoordenVerwijderen