Een vertaler werkt met woorden. Mijn werk bestaat dus uit schrijven op de computer. Ik zit de hele dag te typen en blijf steeds tegen hetzelfde probleem aanlopen: typefouten. Er zijn taalfouten, spreekfouten, schrijffouten maar ook typefouten. En het zijn eigenlijk altijd dezelfde woorden: neit in plaats van niet, ene in plaats van een, mara in plaats van maar, alten in plaats van laten en zo meer. Het gebeurt me ook in het Italiaans: smepre in plaats van sempre. Alle letters zitten in het woord, alleen dan net in een andere volgorde...
Hoe werkt dat toch in je hoofd, in je vingers? Is het niet typisch dat ik steeds dezelfde typefouten maak? Van die fouten die je onbewust maakt, maar die heel irritant kunnen zijn: virendleijk in plaats van vriendelijk is toch lastig als ik elke dag onder aan mijn e-mail 'vriendelijk groet' wil zetten. Wikipedia verklaart: 'Een typefout of tikfout, vaak afgekort als typo naar het Engelse typographical error, is een vergissing die wordt gemaakt tijdens het typen. Het zijn geen fouten die worden gemaakt door onwetendheid of geringe kennis van de taal of spelling, maar fouten die worden gemaakt doordat een vinger verkeerd neerkomt op een toets van het toetsenbord.' Ik heb dus gewoon spastische vingers?
Maar: 'Als het aantal letters klopt, wordt over veel typefouten heen gelezen, vooral als slechts een paar letters van plaats verwisseld zijn (dit kan gebeuren bij snelle typisten die met meerdere vingers typen, door de toetsen net in de verkeerde volgorde aan te slaan).' Ik ben dus gewoon te snel? Ja, dat is wel typisch iets voor mij.
Maar: 'Als het aantal letters klopt, wordt over veel typefouten heen gelezen, vooral als slechts een paar letters van plaats verwisseld zijn (dit kan gebeuren bij snelle typisten die met meerdere vingers typen, door de toetsen net in de verkeerde volgorde aan te slaan).' Ik ben dus gewoon te snel? Ja, dat is wel typisch iets voor mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten